Familiebezit

Bestellen

De Nederlandse Juliette Bonave trouwt in het Franse dorp waar haar grootouders een wijnboerderij bezaten. Op de dag van haar huwelijk realiseert ze zich echter dat haar relatie geen toekomst biedt. Ze verlaat haar man en neemt haar intrek in het verlaten familiebezit – een impulsieve stap die flinke opschudding in de kleine dorpsgemeenschap veroorzaakt. Haar nieuwe omgeving komt tot leven in vriendschappen met de levendige, maar bemoeizuchtige madame Hache, de schichtige Didier, een norse Breton en een gerenommeerde sommelier die haar het wijnvak leert. Wanneer ze een relatie begint met een man die haar passie voor wijnbouw en geschiedenis deelt, komen alle verhoudingen op scherp te staan.

ISBN 9789082516401
Prijs paperback € 19,95
Leverbaar vanaf 11 juni 2016
Voor 16:00 uur besteld morgen in huis
Retourneren binnen 14 dagen mogelijk

Ook verkrijgbaar als e-book

Inkijkexemplaar

Recensie NBD Biblion

Familiebezit / Tineke Aarts ; illustraties Alice Freytet. – Tweede, licht gewijzigde druk, [Oudenbosch] : Lemontree Books, [2016] ; – 325 pagina’s : illustraties ; 23 cm (Bonave trilogie ; [1]).

Het is eind jaren zeventig en de Nederlandse-Franse Juliette heeft het voor elkaar gekregen dat zij en haar vriend kunnen trouwen in de kerk van haar Franse geboortedorp. Al snel blijkt dat haar man zo snel mogelijk terug wil naar Den Haag, terwijl Juliette er juist van doordrongen raakt dat haar toekomst in La Borie ligt. Met behulp van enkele vrienden slaagt ze erin de oude familieboerderij weer op te knappen en de velden weer rijp te maken voor de wijnbouw. En passant raakt ze steeds beter op de hoogte van haar familiegeschiedenis en leert ze de dorpse gewoontes kennen. Mooie sfeerroman. De schrijfster weet treffend de landelijke Franse sfeer te beschrijven, vol smakelijke details over gerechten en wijnen. Als lezer word je meegetrokken in de zorg om het familiebezit en begrijp je dat de nuchtere Juliette zich van haar stuk laat brengen door allerlei bijgeloven en familielegenden. Een overtuigende, idylische roman. Deel 1 van de ‘Bonave trilogie’. Wordt gevolgd door ‘Marguerite’*.

Recensent: drs. J. Hetebrij

Leestips

Download hier de discussietips leesclub over Familiebezit

Afstudeerscriptie t.b.v. bevoegdheid docent Nederlands – Universiteit Groningen

Download hier de analyse familiebezit door Marjolein Schaeffer, journalist en docent Nederlands, 2005

Verschenen recensies en interviews

Recensie november 2017 ‘Op de achterflap’ door Hendrik-Jan de Wit…’Een bijzonder verhaal van een vrouw die alleen een leven probeert op te bouwen, dwarsgezeten door de wijnboeren om haar heen en de liefde. Ze houdt zichzelf overeind en weet haar dromen om te zetten in daden.’

Recensie ‘Prima begin van een trilogie’ door Eline Huls….’Na een kort verblijf op de boerderij neemt Juliette een drastische beslissing. Ze besluit om niet meer terug te keren naar Nederland, maar om niet alleen de oude boerderij in ere te herstellen, maar ook er ook meteen weer een wijnboerderij van te maken, iets wat het in het verleden geweest is. Maar is dat wel een goed plan? Verschillende familieleden hebben in het verleden geprobeerd hetzelfde te doen. Niemand heeft deze plannen echter kunnen uitvoeren, omdat zij voor die tijd al waren overleden.’

De interactie tussen de personages onderling wordt helder beschreven en voelt levensecht. Discussies en botsende persoonlijkheden worden niet geschuwd, maar juist opgevoerd. Dit zorgt voor extra spanning in het verhaal.’… lees verder op hebban.nl

Het blad Méditerranée besteedde aandacht aan de trilogie. ‘Velen dromen ervan om permanent onder de mediterrane zon te wonen. Schrijfster Tineke Aarts volgde haar hart.’ Hoe mediterraan voelt de zon in de zuidfranse Lot!

Feelgoodboeken om bij weg te dromen!
Recensie in ‘Leven in Frankrijk’ nr. 5 najaar 2016

Recensie ‘De Bonave-familie, sterke vrouwen met een eigen mening en een eigen wil.’ op allesoverboekenenschrijvers.nl door Monique van der Hoeven

Familiebezit in de Lot. In gesprek met Tineke Aarts, schrijfster. Maison en France, Frank Jutte

Familiebezit in de Cahors. Interview met Tineke Aarts. En route 100, winter 2004

Alles is er, nu het verhaal nog. Litnet, Hendrik-Jan de Wit

‘Verlaten en verlaten worden (…) Deze sfeervolle en mooi geschreven roman van Tineke Aarts lees je het liefst in een keer uit.’ – Marie Claire

‘… een roman die meer over gemis gaat dan over bezit, meer over moed dan over liefde, tot de oude stam van de familietraditie begint uit te lopen en tot nieuwe bloei komt. Een boek als een wijnstok, smaak: vol, maar niet zwaar, en rijk aan tegenstellingen.’ – Thomas Rosenboom

‘Alle ingrediënten zijn aanwezig in deze roman: het vervallen droomhuis dat opgeknapt moet worden, het bijgeloof van een kleine dorpsgemeenschap en de nieuwe veelbelovende liefde, maar toch duurt het even voordat het personage Juliette tot leven komt en je haar leert begrijpen.’ – Avantgarde

ChickLit.nl over Familiebezit:
Familiebezit wordt aangeprezen als “een meeslepende familiegeschiedenis zich afspelend in de schitterende wijngaarden van de Cahors, waar een jonge vrouw zich geconfronteerd ziet met liefde, verraad en bijgeloof”.
Een veelbelovende aanprijzing, liefde en verraad in het Franse landschap. Een oude wijnboerderij, een bruid die op haar huwelijksdag wegloopt en de verwikkelingen daarna in het oude franse dorpje waar ‘the run-away-bride’ een bestaan probeert op te bouwen. Genoeg redenen voor mij om dit boek te gaan lezen. En, het boek maakte de belofte voor een groot gedeelte waar.
Al gelijk in het begin wordt je door het verhaal gegrepen. Door de vlotte en meeslepende schrijfstijl wil je telkens weer verder lezen. Tineke Aarts beschrijft het Franse leven en de dorpsbewoners levensecht. Je ziet het dorpje gewoon voor je, je voelt de rust van het lege dorpsplein en je ziet een paar ogen achter half gesloten gordijnen naar je gluren. Juliette, de hoofdpersoon, voelt dat ook. Toch blijft zij en door deze beslissing verandert haar hele leven. Niet altijd even geloofwaardig maar zeker intrigerend.
Familiebezit is geen chicklit en geen Harry Mulisch. Het is een boek wat je op een regenachtige dag moet gaan lezen op de bank onder een dekentje. En pas weer wegleggen als je het uit hebt. Een boek wat je niet gelijk weer bent vergeten. Want het is vooral de sfeer die blijft hangen. Een melancholieke Franse sfeer. (Simone)

Luisterboek

Van Familiebezit werd een luisterboek ingesproken door Antoinette Steemers

Over liefde, vastberadenheid en rivaliteit

Tekst uitgesproken door Tineke Aarts bij de presentatie van Familiebezit
Op 7 september 2004, bij uitgeverij Arena, Amsterdam.

Familiebezit is de geschiedenis van een huis. Een geschiedenis van muren, daken en bijgebouwen, van renovaties en uitbreidingen in hoogtijjaren tot verval in perioden van recessie. Een huis houdt herinneringen vast aan bewoners, koestert geuren en geluiden in de vertrekken, ook als er niemand meer aanwezig is. Niet voor niets spreekt men over de ziel van een huis. Ook al ken je de geschiedenis niet, veel mensen voelen als ze een huis kopen aan of ze zich er goed zullen voelen of dat er een slecht gesternte op rust.

In Frankrijk hebben huizen een andere waarde dan in Nederland.
De meeste huizen op het platteland zijn familiebezit. Bij het overlijden van hun ouders denken de kinderen er niet over om het huis te verkopen, want daarmee zouden ze de belangrijkste herinnering aan hun jeugd uitwissen. Het huis blijft in bezit van de familie, wordt aangehouden als vakantiehuis tot er na verloop van jaren niemand meer komt en het onvermijdelijke verval zich aandient. Als er zich dan kooplustigen aandienen om het huis te kopen, is het antwoord in veel gevallen nog steeds ontkennend. De voorbeelden die ik uit mijn omgeving ken, zijn talrijk. De kinderen die in het huis zijn opgegroeid, ook al zijn ze hoogbejaard, geven vaak geen toestemming tot verkoop. Ze zien het huis als een spaarpotje dat zolang het niet nodig is, niet zal worden aangebroken. Het is dan voor de volgende generatie bestemd. Je weet nooit wie van de familie er ooit naar terug zou willen terugkeren…

Voor Nederlanders is deze gedachtegang ondenkbaar.
Ouderlijke huizen worden verkocht, zonder dat iemand daar verder bij stilstaat. Het komt niet alleen doordat Nederland zoveel kleiner is en meer inwoners per vierkante kilometer telt. Het is ook een verschil in waarden; datgene wat je belangrijk vindt in het leven. Een leegstaand huis beladen met herinneringen, dat je nog kunt bezoeken als je dat wilt, is voor veel Fransen op het platteland – in steden ligt het anders – meer waard dan een volle bankrekening.

Een huis kan een bepalende invloed hebben op een leven.
Uit de biografieën over Jane Austen blijkt dat de Engelse schrijfster in haar ouderlijk huis, een pastorie in Steventon, op jonge leeftijd drie succesvolle romans schrijft, waaronder Pride and Prejudice, die echter nog niet worden uitgegeven. Daarna valt ze tien jaar stil en die stilstand valt precies samen met het besluit van haar ouders het ouderlijk huis te verkopen en naar Bath te verhuizen. Pas op vijfendertig jarige leeftijd, als de familie naar een cottage in Chawton verhuist, pakt ze het schrijven weer op. Dit zet je aan het denken over wat er gebeurd zou zijn als de familie Austen in Bath was blijven wonen…

Ik had Familiebezit nooit in Den Haag kunnen schrijven.
Ik had er de tijd niet voor gehad en genomen, maar er ook niet de rust gevonden. Het huis waar ik nu woon heeft voor mij de kracht van een bestemming. Dat gevoel wordt versterkt door het gegeven dat de familie die het huis eeuwenlang bewoonde, dezelfde naam draagt als mijn man in het dialect Patois. In meerdere opzichten gaat Familiebezit over de betekenis van een huis.

Thomas Rosenboom heeft me de eer gegund het manuscript voor publicatie te lezen.
Hij stelt dat het een roman is ‘die meer over gemis gaat dan over bezit, meer over moed dan over liefde.’ Ik kan me daarin vinden. Als ik ze in het Frans probeer te vertalen, wordt het mooier wanneer ik kleine wijzigingen aanbreng. Ik had het als volgt vertaald: un roman qui en dit plus sur le manque que sur les biens possédés, qui en dit plus sur le courage que sur l’amour. Maar als ik deze zin voorleg aan mijn Franse lerares Denise, zegt ze onverbiddelijk: ‘Het is weliswaar correct, maar ík zou het zo niet zeggen.’ Een ontmoedigende opmerking die aantoont hoe moeilijk het is om subtiliteiten in een vreemde taal tot in de finesses te beheersen. Denise zou manque vervangen door absence en courage door détermination. Daarmee krijg je het volgende: een roman die meer over afwezigheid gaat dan over bezit en meer over vastberadenheid dan over liefde.
Het Franse détermination verwijst naar de moed van Juliette Bonave om vastberaden haar eigen weg te volgen, ook al gaat die ten koste van haar huwelijk en de liefde. Vastberaden zijn impliceert dat je een doel hebt dat andere doelen overstijgt, een drijfveer in je leven, een persoonlijke ambitie. Als de liefde ten koste van dat hogere doel gaat, krijgt hij geen kans.

Liefde mondt uit in rivaliteit.
Juliette beseft in Familiebezit dat ze nooit nagedacht heeft over wat ze belangrijk vindt in haar leven. Dan herkent ze zichzelf tijdens haar huwelijk opeens niet meer aan de zijde van haar echtgenoot. Ze ontdekt dat ze als een slaafse vrouw aan zijn zijde staat, verlaat hem tijdens het huwelijksfeest en verliest daarmee ook haar bedrijf in Nederland. Als ze vervolgens besluit de wijngaarden weer in productie te nemen, krabt ze zichzelf achter de oren alvorens mee te gaan in het romantische toekomstbeeld dat een nieuwe Franse minnaar en collega-wijnbouwer voor ogen heeft. Ondanks de liefde mondt hun relatie in rivaliteit uit. Voor beiden is het onmogelijk om het familiedomein voor elkaar op te geven.
Familiebezit gaat over de moed die het vereist om vast te houden aan persoonlijke drijfveren. Het huis van de Bonaves wordt voor Juliette een alomvattend doel, een bestemming waarnaar de rest van het leven, inclusief de liefde, zich moet voegen.

Bewaren